Hoe ga ik om met mijn omgeving tijdens mijn rouwproces?
Ze snappen er niets van!
Met deze vraag komt Ingrid (56) bij mij, haar man is zes maanden geleden overleden. Ze worstelt met haar verdriet en met haar omgeving. De eerste maanden vonden mensen het oké dat het contact van hen kwam, maar nu lijkt daar verandering in te komen. Een vriendin vindt het vervelend dat het contact altijd van haar moet komen. Een collega laat doorschemeren dat ze het niet fijn vindt dat ze vaak iets vergeet. Haar broer verwacht dat ze meegaat met het familie uitje, want het zou goed voor haar zijn, Ingrid moet er niet aan denken; al die drukte van haar nichtjes en neefjes en haar energieslurpende schoonzus.
Misverstanden bij rouwverwerking.
Ingrid vindt het erg moeilijk haar leven weer op te pakken na het overlijden van haar man.
Ze vraagt zich af wat haar kan helpen bij rouwverwerking en hoe ze om kan gaan met oordelen en goedbedoelde adviezen van haar omgeving.
Als je in rouw bent staat dit, in tegenstelling wat je als rouwende vaak denkt, niet levensgroot op je voorhoofd. De ander, die nooit een groot verlies heeft meegemaakt, kan zich er werkelijk geen voorstelling van maken. Dit kun je die ander ook helemaal niet kwalijk nemen. De ander wil er voor jou zijn en wil heel graag dat het weer zo snel mogelijk goed met je gaat. Hoe dat 'er voor jou zijn' er dan uit ziet, daar heeft de ander geen idee van.
In het gesprek met Ingrid komen we erachter dat zij daar zelf ook geen idee van heeft. Dan wordt het wel heel ingewikkeld in de communicatie. Ingrid zendt uit dat ze veel verdriet heeft en de ander reageert hier op een, voor Ingrid niet helpende manier, op. Sterker nog Ingrid wordt hier boos van en snapt niet dat de ander niet door heeft hoe zwaar het is om je man te verliezen en er helemaal alleen voor te staan. Zij trekt hierdoor onbedoeld conclusies, zoals "ze vinden ik maar over mijn verdriet heen moet zijn", of "ze zijn klaar met het geklaag", 'ze laten mij in de steek'. Als gevolg van deze gedachten trekt Ingrid zich terug en gaat contact met anderen uit de weg.
Het belang van heldere communicatie tijdens rouw.
Het is voor Ingrid belangrijk om te ontdekken wat haar behoeftes zijn. Wat heeft zij nodig in het contact met anderen? Dat kan gaan over hele praktische zaken, zoals op zaterdag koffie drinken in het dorp, even met iemand klagen over het werk, de politiek met iemand doornemen, een wekelijks belletje van haar broer, uitgenodigd worden voor een etentje.
Rouwverwerking vraagt vaak om sociale steun, maar daarvoor moet Ingrid eerst weten wat zij wil en dit kunnen communiceren.
Pas als je je eigen behoeftes kent en die kunt delen, kunnen anderen aanhaken en daadwerkelijk iets betekenen.
Mensen die om je geven, willen vaak niets liever dan je helpen. Maar om deze hulp te ontvangen, zijn er twee dingen nodig als je in rouw bent: de mogelijkheid om hulp te vragen en weten wat je nodig hebt. Zoals eerder gezegd, je verdriet en rouw staan niet op je voorhoofd geschreven. Om teleurstellingen in je omgeving te voorkomen, is dit echt essentieel.
Het nut van rouwcoaching bij verlies.
Ingrid vertrok weer een heel stuk 'lichter' van de parkeerplaats. Het feit dat ik haar tools had gegeven om meer regie te krijgen over haar veranderende wereld gaf haar weer vertrouwen. Ik vertrok ook weer een stuk 'lichter', het is zo waardevol om als rouwcoach  een klein stukje mee te lopen op het zware pad dat iemand moet gaan en daadwerkelijk iets te kunnen betekenen.
Als rouwcoach bij verlies kan ik het verlies niet wegnemen, maar met rouwbegeleiding en technieken zoals psycho -educatie, oefeningen en mijn eigen ervaringen kan ik het pad een beetje lichter maken.
Comments