Hoe je voor jezelf kunt zorgen tijdens het rouwen.

Zelfcompassie in tijden van rouw: waarom het zo belangrijk is ?

"Ik zou me nu beter moeten voelen."  

"Waarom blijf ik zo vastzitten in mijn verdriet?"  

"Anderen lijken sneller door te gaan, waarom lukt mij dat niet?"  

Als je rouwt, kun je ontzettend streng voor jezelf zijn. Misschien heb je het gevoel dat je sneller zou moeten herstellen, dat je minder verdrietig zou moeten zijn, of dat je het beter alleen zou moeten kunnen. Maar rouw is geen proces dat je kunt afdwingen of versnellen. Wat je wél kunt doen, is jezelf met meer zachtheid en compassie behandelen.

Wat is zelfcompassie eigenlijk?  

Zelfcompassie betekent dat je jezelf behandelt zoals je een goede vriend(in) zou behandelen. Stel je voor dat een vriend(in) bij je komt en zegt:  

"Ik voel me zo eenzaam sinds ik mijn dierbare ben verloren. Ik weet niet hoe ik verder moet."  

Zou je dan zeggen: "Nou, het wordt tijd dat je je herpakt!"? Waarschijnlijk niet. Je zou eerder zeggen:  

"Ik zie hoe moeilijk het voor je is. Je hoeft hier niet alleen doorheen. Geef jezelf de tijd."  

Waarom is zelfcompassie zo belangrijk bij rouw?  

Wanneer je rouwt, heb je al genoeg te dragen. Schuldgevoel, zelfkritiek of het gevoel dat je ‘sterk’ moet zijn, maken het alleen maar zwaarder. Zelfcompassie helpt om ruimte te maken voor je verdriet, zonder jezelf te veroordelen.  

💛 Het helpt je om je emoties toe te laten. Je mag voelen wat je voelt, zonder schaamte of schuld.  

💛 Het verlaagt stress en angst. Zelfkritiek maakt rouw nog moeilijker. Zachtheid voor jezelf kan verlichting brengen.  

💛 Het geeft ruimte om te helen op jouw manier. Er is geen ‘juiste’ manier om te rouwen. Je mag je eigen tempo volgen.  

5 manieren om meer zelfcompassie te oefenen in rouw  

1. Onthoud: rouw heeft geen tijdslimiet  

Misschien hoor je van anderen (of van jezelf): “Het is nu toch wel tijd om verder te gaan.” Maar rouw heeft geen stopwatch. Het is een proces dat zich niet laat haasten. Wees mild voor jezelf, ook als het langer duurt dan je had verwacht.  ik wilde na de dood van mijn man dat alles weer snel ‘normaal’ werd. Nu denk ik “Waarom wilde ik dat? “ Had ik maar meer tijd genomen.

2. Gun jezelf pauzes  

Sommige mensen voelen zich schuldig als ze even niet verdrietig zijn. Alsof ze hun dierbare vergeten als ze een moment van vreugde ervaren. Maar pauzes nemen betekent niet dat je minder liefhad. Het betekent alleen dat je ademt en even bijkomt.

3. Praat tegen jezelf zoals je tegen een vriend(in) zou praten  

We zijn vaak veel strenger voor onszelf dan voor anderen. Als je merkt dat je jezelf bekritiseert, stel jezelf dan de vraag: Wat zou ik zeggen als een vriend(in) dit tegen mij zou vertellen?  

Oefening: Schrijf een korte brief aan jezelf, alsof je een goede vriend(in) troost. Lees hem hardop voor. Hoe voelt dat?  

4. Zorg voor je lichaam, ook als je hoofd er niet naar staat  

Zelfcompassie is niet alleen emotioneel, maar ook fysiek. Soms voelt het alsof niets ertoe doet, maar juist dan is het belangrijk om voor jezelf te zorgen.  Een bezoek aan de sauna deed wonderen voor mij. Het volgen van de warmte en kou op m’n lijf, stopte het denken in mijn hoofd. Je kan namelijk maar één ding tegelijk, voelen of denken.

5. Je hoeft het niet alleen te doen  

Veel mensen denken dat ze rouw ‘alleen’ moeten dragen. Maar verdriet wordt lichter als je het deelt. Of dat nu met een vriend, een coach of een lotgenoot is – je verdient steun.  

Met wie voel jij je veilig om te praten, bij wie kun jij altijd terecht met jouw verhaal?

Zelfcompassie bij rouw en verlies

Rouw is een weg zonder kaart. Maar één ding is zeker: je hoeft geen extra gewicht op je schouders te leggen door streng te zijn voor jezelf. Zelfcompassie betekent niet dat je het verdriet oplost, maar wel dat je het met zachtheid draagt.  

💛 Wat is één ding uit deze blog dat je vandaag meeneemt? Laat het me weten in de reacties of stuur me een bericht als je hier samen over wilt wandelen.  

---